Η ζωή μιας νεαρής γυναίκας από τη Βόρεια Ουαλία φαντάζει εφιαλτική, καθώς είναι αλλεργική στο νερό αλλά και στα ίδια της τα δάκρυα.
Η 26χρονη Katie Dell είναι ένα από τα συνολικά 35 άτομα σε όλο τον κόσμο που πάσχουν από την σπάνια αλλεργία που ονομάζεται υδατογενής κνίδωση. Τα άτομα που πάσχουν από τη συγκεκριμένη αλλεργία δεν μπορούν να κάνουν για πολύ ώρα μπάνιο, δεν μπορούν να κολυμπήσουν ή να κλάψουν χωρίς να εμφανίσουν αναφυλαξία στο δέρμα τους.
Η ίδια η Katie δηλώνει ότι αποφεύγει να βγει από το σπίτι της επειδή φοβάται μη βρέξει, ενώ αναγκάστηκε να σταματήσει και τη δουλειά της ως δασκάλα χορού, καθώς ο ιδρώτας της προκαλούσε και αυτός αντίδραση.
Το μαρτύριό της όμως δεν σταματά εδώ. Δεν μπορεί ούτε καν να κλάψει, γιατί τα δάκρυα τής προκαλούν έντονο κάψιμο στο πρόσωπο. Η ίδια δηλώνει: «Εάν νιώσω ότι πάω να κλάψω την ώρα που βλέπω μία ταινία, κλείνω αμέσως την τηλεόραση. Δεν έχω καταφέρει να τελειώσω καμία ταινία σχεδόν.»
Τα συμπτώματα της αλλεργίας της ξεκίνησαν σε ηλικία 16 ετών, όταν αφαίρεσε τις αμυγδαλές της.
«Μόλις έκανα την επέμβαση, χρειάστηκε να πάρω πενικιλίνη και εκεί ανακάλυψα ότι είμαι αλλεργική σε αυτή. Οι γιατροί πιστεύουν πως αυτό μπορεί να προκάλεσε μεταβολή των επιπέδων ισταμίνης στον οργανισμό μου.»
Η Katie ανακάλυψε σύντομα πως πάθαινε αναφυλαξία κάθε φορά που ερχόταν σε επαφή με το νερό.
Η πάθησή της είναι τόσο σπάνια που αρχικά οι γιατροί πίστευαν πως η αλλεργία ήταν δημιούργημα της φαντασίας της.
«Όταν ήμουν 20 χρονών, υπέφερα τόσο πολύ που ήθελα να μπήξω τα νύχια στο δέρμα μου και οι γιατροί εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως λέω ψέματα και πως όλα είναι στο μυαλό μου. Νόμιζα ότι τα χάνω.»
Όταν μετακόμισε από το Σάφολκ στο Φλιντ, τελικά οι γιατροί εκεί κατάφεραν να διαγνώσουν ότι πάσχει από υδατογενή κνίδωση.
«Νόμιζα ότι είμαι αλλεργική σε κάποια χημική ουσία και είχα αλλάξει σαμπουάν, σαπούνι και μαλακτικό μαλλιών. Έκανα μια έρευνα στο διαδίκτυο και βρήκα κι άλλα άτομα που έπασχαν από μία παρόμοια ασθένεια που ονομάζεται perusis. Άλλαξα τη διατροφή μου, ξεκίνησα να βάζω σόδα στο μπάνιο μου, δοκίμασα ακόμα και φυτικά σκευάσματα αλλά τίποτα δεν ήταν αποτελεσματικό.»
«Η κατάστασή χειροτέρευε και θα συνεχίσει να χειροτερεύει με τον καιρό. Ξεκίνησε με έναν απλό κνησμό στο λαιμό και τώρα έχω κνίδωση, αναφυλαξία και πόνους στο δέρμα, σε βαθμό που θέλω να βάλω τα κλάματα, αλλά αρνούμαι να κλάψω ή τουλάχιστον προσπαθώ να μην κλάψω γιατί ακόμα και αυτό προκαλεί αντίδραση στο δέρμα μου.»
«Όλο αυτό με στεναχωρεί και εξαρτώμαι από τα δελτία καιρού σε περίπτωση που αποφασίσω να βγω από το σπίτι. Βέβαια, τις περισσότερες φορές αναγκάζομαι να ακυρώσω τα ραντεβού μου λόγω της βροχής και δυσκολεύομαι να έχω μία φυσιολογική κοινωνική ζωή.»
Παλιότερα, η Katie απολάμβανε για αρκετή ώρα το μπάνιο της αλλά πλέον δεν μπορεί να κάτσει πάνω από δύο λεπτά στο ντουζ. Επειδή πρέπει να τα κάνει όλα γρήγορα, χρειάζεται τη βοήθεια του συζύγου της, ο οποίος της λούζει τα μαλλιά όση ώρα αυτή πλένει το σώμα της, ενώ για τουλάχιστον δύο ώρες μετά το μπάνιο της δεν μπορεί να πάει πουθενά, λόγω του έντονου πόνου που νιώθει.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει θεραπεία για την υδατογενή κνίδωση και η Katie φαίνεται πως έχει συνειδητοποιήσει ότι θα υποφέρει από αυτή για το υπόλοιπο της ζωής της.
«Σκεπτόμενη όλα τα πράγματα που θα χάσω στη ζωή μου εξαιτίας της βροχής, του ιδρώτα, ακόμα και των δακρύων μου, νιώθω πως θέλω να κλάψω, αλλά το πιο στενάχωρο όλων είναι πως η πάθησή μου χειροτερεύει. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα είμαι σε πέντε χρόνια εάν δεν βρουν θεραπεία. Από την άλλη, δεν μ' αρέσει να αισθάνομαι ηττημένη και αρνούμαι να κλάψω και να το βάλω κάτω, γιατί η ζωή συνεχίζεται.»
«Θα ήθελα να κολυμπήσω μαζί με δελφίνια, να πάω στο πάρκο της Disney και κυρίως να απολαύσω ένα ζεστό μπάνιο. Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο.»
Η Lindsey McManus, Βρετανίδα αλλεργιολόγος, αναφέρει πως πολλοί μπορεί να είναι οι παράγοντες που προκαλούν τη συγκεκριμένη αλλεργία, από τη θερμοκρασία του νερού μέχρι τα χημικά που εμπεριέχονται σε αυτό.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η υδατογενής κνίδωση είναι μία πολύ σπάνια πάθηση. Η κνίδωση διαγιγνώσκεται πολύ δύσκολα και ένα από τα συμπτώματά της είναι τα εξανθήματα με έντονο τσούξιμο. Εντούτοις, δεν σχετίζονται όλες οι μορφές κνίδωσης με αλλεργίες. Μπορεί να προκληθεί από μία φυσική αντίδραση στη ζέστη ή την άσκηση για παράδειγμα, ενώ συνήθως αντιμετωπίζεται με αντιισταμινικά.»
Πηγή:pathfinder.gr
Η ίδια η Katie δηλώνει ότι αποφεύγει να βγει από το σπίτι της επειδή φοβάται μη βρέξει, ενώ αναγκάστηκε να σταματήσει και τη δουλειά της ως δασκάλα χορού, καθώς ο ιδρώτας της προκαλούσε και αυτός αντίδραση.
Το μαρτύριό της όμως δεν σταματά εδώ. Δεν μπορεί ούτε καν να κλάψει, γιατί τα δάκρυα τής προκαλούν έντονο κάψιμο στο πρόσωπο. Η ίδια δηλώνει: «Εάν νιώσω ότι πάω να κλάψω την ώρα που βλέπω μία ταινία, κλείνω αμέσως την τηλεόραση. Δεν έχω καταφέρει να τελειώσω καμία ταινία σχεδόν.»
Τα συμπτώματα της αλλεργίας της ξεκίνησαν σε ηλικία 16 ετών, όταν αφαίρεσε τις αμυγδαλές της.
«Μόλις έκανα την επέμβαση, χρειάστηκε να πάρω πενικιλίνη και εκεί ανακάλυψα ότι είμαι αλλεργική σε αυτή. Οι γιατροί πιστεύουν πως αυτό μπορεί να προκάλεσε μεταβολή των επιπέδων ισταμίνης στον οργανισμό μου.»
Η Katie ανακάλυψε σύντομα πως πάθαινε αναφυλαξία κάθε φορά που ερχόταν σε επαφή με το νερό.
Η πάθησή της είναι τόσο σπάνια που αρχικά οι γιατροί πίστευαν πως η αλλεργία ήταν δημιούργημα της φαντασίας της.
«Όταν ήμουν 20 χρονών, υπέφερα τόσο πολύ που ήθελα να μπήξω τα νύχια στο δέρμα μου και οι γιατροί εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως λέω ψέματα και πως όλα είναι στο μυαλό μου. Νόμιζα ότι τα χάνω.»
Όταν μετακόμισε από το Σάφολκ στο Φλιντ, τελικά οι γιατροί εκεί κατάφεραν να διαγνώσουν ότι πάσχει από υδατογενή κνίδωση.
«Νόμιζα ότι είμαι αλλεργική σε κάποια χημική ουσία και είχα αλλάξει σαμπουάν, σαπούνι και μαλακτικό μαλλιών. Έκανα μια έρευνα στο διαδίκτυο και βρήκα κι άλλα άτομα που έπασχαν από μία παρόμοια ασθένεια που ονομάζεται perusis. Άλλαξα τη διατροφή μου, ξεκίνησα να βάζω σόδα στο μπάνιο μου, δοκίμασα ακόμα και φυτικά σκευάσματα αλλά τίποτα δεν ήταν αποτελεσματικό.»
«Όλο αυτό με στεναχωρεί και εξαρτώμαι από τα δελτία καιρού σε περίπτωση που αποφασίσω να βγω από το σπίτι. Βέβαια, τις περισσότερες φορές αναγκάζομαι να ακυρώσω τα ραντεβού μου λόγω της βροχής και δυσκολεύομαι να έχω μία φυσιολογική κοινωνική ζωή.»
Παλιότερα, η Katie απολάμβανε για αρκετή ώρα το μπάνιο της αλλά πλέον δεν μπορεί να κάτσει πάνω από δύο λεπτά στο ντουζ. Επειδή πρέπει να τα κάνει όλα γρήγορα, χρειάζεται τη βοήθεια του συζύγου της, ο οποίος της λούζει τα μαλλιά όση ώρα αυτή πλένει το σώμα της, ενώ για τουλάχιστον δύο ώρες μετά το μπάνιο της δεν μπορεί να πάει πουθενά, λόγω του έντονου πόνου που νιώθει.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει θεραπεία για την υδατογενή κνίδωση και η Katie φαίνεται πως έχει συνειδητοποιήσει ότι θα υποφέρει από αυτή για το υπόλοιπο της ζωής της.
«Σκεπτόμενη όλα τα πράγματα που θα χάσω στη ζωή μου εξαιτίας της βροχής, του ιδρώτα, ακόμα και των δακρύων μου, νιώθω πως θέλω να κλάψω, αλλά το πιο στενάχωρο όλων είναι πως η πάθησή μου χειροτερεύει. Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα είμαι σε πέντε χρόνια εάν δεν βρουν θεραπεία. Από την άλλη, δεν μ' αρέσει να αισθάνομαι ηττημένη και αρνούμαι να κλάψω και να το βάλω κάτω, γιατί η ζωή συνεχίζεται.»
«Θα ήθελα να κολυμπήσω μαζί με δελφίνια, να πάω στο πάρκο της Disney και κυρίως να απολαύσω ένα ζεστό μπάνιο. Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο.»
Η Lindsey McManus, Βρετανίδα αλλεργιολόγος, αναφέρει πως πολλοί μπορεί να είναι οι παράγοντες που προκαλούν τη συγκεκριμένη αλλεργία, από τη θερμοκρασία του νερού μέχρι τα χημικά που εμπεριέχονται σε αυτό.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η υδατογενής κνίδωση είναι μία πολύ σπάνια πάθηση. Η κνίδωση διαγιγνώσκεται πολύ δύσκολα και ένα από τα συμπτώματά της είναι τα εξανθήματα με έντονο τσούξιμο. Εντούτοις, δεν σχετίζονται όλες οι μορφές κνίδωσης με αλλεργίες. Μπορεί να προκληθεί από μία φυσική αντίδραση στη ζέστη ή την άσκηση για παράδειγμα, ενώ συνήθως αντιμετωπίζεται με αντιισταμινικά.»
Πηγή:pathfinder.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου