Καλύτερα δούλος παρά να σε φωνάζουν 'Όλαφ το Μεζεδάκι'.
πάρχουν τα ταπεινά προσωνύμια που δίνουν οι ίδιοι οι βασιλιάδες στους εαυτούς τους και συνήθως είναι κάτι μεταξύ του 'Κατακτητή', 'Πολιορκητή' και 'Υπέρτατου Θεού που οφείλεις να προσκυνάς μέχρι να ψοφίσεις, ελεεινή φτωχολογιά'.
Υπάρχουν όμως και τα επίθετα που τους δίνουν οι εχθροί τους ή ο απλός λαός και που είναι πιο εξευτελιστικά και απ' αυτό του τύπου στο Σαρβάιβορ που τον φωνάζουν όλοι 'Φραουλίτσα'.
Τέτοιες περιπτώσεις είναι και οι παρακάτω βασιλείς, με τους περισσότερους να προέρχονται απ' τον αιματοβαμμένο Μεσαίωνα, εκεί που αν ήσουν μισητός και ξέφευγεις μόνο με ένα παρατσούκλι, αλλά με τον λαιμό σου στη θέση του, ήσουν κάτι παραπάνω από τυχερός.
1.Βλάντισλαβ, ο 'φτάνω μέχρι τον αγκώνα σου'
Αλήθεια, πώς αλλιώς να μεταφράσεις το 'Wladyslaw, the Elbow-High'; Αυτός ο τύπος ήταν βασιλιάς της Πολωνίας από το 1320 μέχρι το 1333 και θεωρείται ένας από τους πιο ικανούς Δούκες που έφτασαν ποτέ σε αυτήν τη θέση. Όσο για το παρατσούκλι του, τον αδικεί κάπως γιατί, ναι μεν ήταν πολύ κοντός, αλλά οι Πολωνοί εκείνα τα χρόνια χρησιμοποιούσαν τον αγκώνα ως μονάδα μέτρησης. Θα μπορούσαν δηλαδή να τον λένε 'Βλάντισλαβ, ο 'ένα μέτρο''. Πολύ καλύτερο (ή και όχι).
2. Ο Αλβέρτος με την γουρουνοουρά
Δούκας της Αυστρίας από το 1365 έως το 1395 και δεν είχε κάποιου είδους γουρουνοπαραμόρφωση. Το παρατσούκλι του αναφερόταν αποκλειστικά στην ιδιαίτερη κόμμωσή του. Φαντάσου το σαν την αλογοουρά της εποχής, την οποία είχαν όλα τα μέλη ενός ιπποτικού τάγματος που είχε ιδρύσει και διαλύθηκε με τον θάνατό του.
3. Αλφόνσο ο Σαλιάρης
Με διαφορά το αγαπημένο μου. Θυμίζει τον γυπαετό της εποχής, τον κάγκουρα πέφτουλα που αν είχε Instagram τον Μεσαίωνα θα έκανε like σε όποια μιλούσε γαλλικικά ή ό, τι τέλος πάντων μιλούσανε στη Γαλικία, εκεί όπου βασίλευσε από το 1188 έως το 1230. Ωστόσο, ο κόσμος ήταν άδολος τότε, απονήρευτος, οπότε ο τύπος ονομάστηκε έτσι γιατί πολύ απλά όταν μιλούσε, πετούσε σάλια αριστερά δεξιά. Σίχαμα.
4. Ιβάιλο ο Λαχανάς
Ο Ιβάιλο ήταν ένας Βούλγαρος που το 1278 ανακηρύχτηκε Αυτοκράτορας και για να πούμε την αλήθεια ήταν μεγάλη προσωπικότητα και τεράστιος badass, που αδικείται κατάφορα από το παρατσούκλι του. Ο 'Χοιροβοσκός' (αυτό ήταν το δεύτερο παρατσούκλι του, μην μπερδεύεσαι) ήταν ένας απλός αγρότης που βαρέθηκε να του αρπάζουν κάθε χρόνο τη σοδειά οι Μόγγολοι με επιδρομές και ο κοιμήσης ο Βούλγαρος βασιλιάς, να μην κάνει τίποτα γι' αυτό. Συγκέντρωσε, λοιπόν, γύρω του αγρότες και βοσκούς, εξεγέρθηκε και ανάγκασε τους ευγενείς να του δώσουν την εξουσία. Πέτυχε κάποιες νίκες εναντίον των Μογγόλων, αλλά τον επόμενο χρόνο καθαιρέθηκε από τις ψωνάρες τους ευγενείς και έψαξε να βρει καταφύγιο, πού λέτε; Στη Μογγολία. Ε, και εκεί τον δολοφόνησαν. Τεράστιο ρισπέκτ όπως και να 'χει.
5. Όλαφ το μεζεδάκι
Φαίνεται ότι εκείνα τα χρόνια ήταν δύσκολο να αποδεχτούν για βασιλιά τους κάποιον που ήταν μικροκαμωμένος στο ανάστημα και έτσι τον στόλιζαν με παρατσούκλια υποτιμητικά και άκρως ρατσιστικά. Ο Όλαφ ήταν Νορβηγός βασιλιάς της βρεταννικής σήμερα νήσου Μαν από το 1112 έως το 1143, αξιοπρεπέστατος, και με το γενναίο τέλος που είχαν πολλοί βασιλείς στην ιστορία: δολοφονήθηκε από τα τρία ανίψια του. Δεν του άξιζε πάντως το 'μεζεδάκι', πολύ σκληρό.
6. Φρειδερίκος ο Δαγκωμένος
Ξέχασα να πω συγγνώμη που μεταφράζω τα ονόματα, και πχ αντί για Φρέντερικ, γράφω Φρειδερίκος, αλλά είναι ένα αγαπημένο ρετρό απομεινάρι από τότε που τους ελληνοποιούσαμε όλους (ο Ντεκάρτ μεταφράστηκε Καρτέσιος, για όνομα του Θεού. Προχωράμε). Το ασυνήθιστο προσωνύμιό του Φρειδερίκου δεν προήλθε από κανά σεξουαλικό ατύχημα, στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο φλώρικο από ό, τι ακούγεται. Τον δάγκωσε η μαμά του στο μάγουλο όταν ήταν ακόμα μωρό, πάνω στην τρέλα της να τον φιλήσει για τελευταία φορά, καθώς το έσκαγε απ' τον βάναυσο άντρα της. "Ελα ρε μαμαααααά, όχι εκεί, θα κάνω βαβά".
7. Ερρίκος ο Ανίκανος
Ο Ερρίκος ήταν βασιλιάς της Καστίλης από το 1454 έως το 1474 και οι υπήκοοί του τον φώναζαν έτσι, επειδή πιθανότατα ήταν ό, τι πιο άχρηστο είχαν δει να κάθεται σε χρυσό θρόνο εκείνη την εποχή. Ωστόσο (και εδώ έρχεται το κουτσομπολιό) υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να τον αποκαλούσαν έτσι γιατί ήταν σεξουαλικά ανίκανος ή κρυφά ομοφυλόφιλος.
8. Βερνάρδος ο Τριχοπόδαρος
Τώρα αυτός τύπος ή είχε πολύ τριχωτό ποδάρι ή κάποιο πολύ περίεργο οικόσημο που ενέπνευσε τους χαιρέκακους υπηκόους του να τον φωνάζουν έτσι. Η ιστορική αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Πρόκειται για έναν κόμη της Ωβέρνης, μίας περιοχής της Γαλλίας και τον τίτλο τον πήρε από έναν δισέγγονο του Καρλομάγνου, τον Κάρολο τον Χοντρό. Άλλη ονοματάρα κι αυτή.
9. Μανουήλ ο Λουκανικοφτιάχτης
Κόμης, που διετέλεσε και πρωθυπουργός της Ισπανίας τις περιόδους 1792-1797 και 1801-1809 και είχε την ατυχία να γεννηθεί σε ένα μέρος της Κεντρικής Ισπανίας, διάσημης για την παραγωγή λουκάνικων. Ωστόσο, υπάρχει η υποψία ότι η παράνομη σχέση του με τη Βασίλισσα της Ισπανίας, Μαρία Λουίζα, ίσως να του χάρισε αυτό το παρατσούκλι. Γιατί όμως 'λουκανικοφτιάχτης'; Ας πάρουμε μερικά λεπτά να το σκεφτούμε λίγο.
10. Κωνσταντίνος ο Κοπρώνυμος
Ο ιδιοφυής Βυζαντινός Αυτοκράτορας που βαρέθηκε να πατάει Άραβες, Βούλγαρους και Σλάβους όπου τους πετύχαινε, είχε δύο ατυχίες. Η μία ήταν ότι βασίλευσε όταν η κόντρα εικονομάχων και εικονολατρών είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της, από το 741-775. Βλέπεις ο ίδιος ήταν εικονομάχος, κέρδισαν οι εικονολάτρες και από τη στιγμή που την ιστορία τη γράφουν πάντα οι νικητές, δεν τον στόλισαν και με τα καλύτερα λόγια.
Η δεύτερη ατυχία του ήταν πως όταν τον βούτηξαν στην κολυμπήθρα, 'κόπρισε' μέσα στο νερό, με αποτέλεσμα να του κολλήσουν αυτό το άθλιο παρατσούκλι από τα βρεφικά του κιόλας χρόνια.
Ωστόσο, όταν βλέπεις τους Βούλγαρους να στην πέφτουν με αρχηγό τους τον θρυλικό Κρούμο το 811, εκεί δεν χωράνε οπαδικά και σύμφωνα με τον Θεοφάνη τον Ομολογητή, χιλιάδες Βυζαντινοί (εικονομάχοι, αλλά και εικονολάτρες) συνέρρεαν στον τάφο του και τον παρακαλούσαν να αναστηθεί για να τους σώσει. Όχι μπαγάσηδες, δεν έχει τέτοια τώρα, αυτά να τα σκεφτόσασταν νωρίτερα. Πάει το πουλάκι, θάφτηκε.
Πηγή:oneman.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου